روزبه حصاري (زادهٔ ۱۲ بهمن ۱۳۶۶ در تهران) بازيگر سينما، تئاتر، تلويزيون، نوازنده و خواننده است.
زندگينامه
روزبه حصاري، زاده ۱۲ بهمن ماه ۱۳۶۶ در تهران و دانشآموختهٔ مهندسي صنايع از دانشگاه آزاد است. آموزش بازيگري را از سال ۱۳۹۰ و در آموزشگاه كارنامه آغاز كرد. پس از اتمام دورهٔ دبيرستان مدتي به تدريس عربي و شيمي كنكور پرداخت. حصاري به دليل مخالفت خانواده تا ۲۰ سالگي غير از نواختن سازهاي كوبهاي فعاليت هنري ديگري نداشت. او فعاليت موسيقي خود را از نوازندگي خياباني و همراهي با گروههاي زيرزميني آغاز كرد و پس از پذيرفته شدن در دانشگاه در سن ۱۸ سالگي تصميم گرفت در دورههاي بازيگري آموزشگاه «كارنامه» شركت كند تا مقدمات حضور حرفهاي او در عرصهٔ بازيگري فراهم شود.[۱][۲]
او در سال ۱۳۸۹ پس از دو سال تمرين بازيگري براي نخستين بار در تئاتر «بالاخره اين زندگي مال كيه[۳]» نوشتهٔ «برايان كلارك» به كارگرداني اشكان خيلنژاد به ايفاي نقش پرداخت. سپس در تئاترهاي مختلفي در تهران با كارگردانهايي نظيرِ سيما تيرانداز، مازيار شهزاد دولتشاهي، دايانا فتحي و داود بني اردلان همكاري كرد. او در سال ۱۳۹۱ با اجراي نمايشهاي «پيتزا جهان» به كارگرداني شهروز فرمانبرداري و «برداشت آزاد» موفق به دريافت جايزهٔ جشنوارهٔ شهر[۴] شد. روزبه حصاري در همان سال با بازي در تئاتر «مرگ در ميزند» نوشتهٔ «وودي آلن» كه خودش كارگرداني آن را به عهده داشت، جايزهٔ جشنوارهٔ اميد[۵] را به دست آورد.
گريم متفاوت روزبه حصاري در نمايشنامهٔ «هام»
فيلم «امروز» با بازي حصاري در سال ۱۳۹۲ نمايندهٔ ايران در اسكار بودهاست.
بيوگرافي الهه جعفري و همسرش + عكس ها و اينستاگرام الهه جعفري
او در سال ۱۳۹۲ براي بازي در سريال «يادآوري[۷][۸]» دعوت شد. پس از آن بازيِ روزبه حصاري در سريال تاريكي شب، روشنايي روز[۹](۱۳۹۵) با استقبال بسيار خوب مخاطبان و بازتابي گسترده در رسانهها و فضاي مجازي مواجه شد.
پخش مجموعهٔ تلويزيوني تاريكي شب، روشنايي روز به دليل محتواي سياسي آن يك سال و نيم به تعويق افتاد و بعد از كشمكشهاي زياد سرانجام با اعمال سانسورهاي زياد روي آنتن شبكهٔ ۲ رفت.
پس از ايفاي نقش سريال يادآوري،[۱۰] حصاري تا چهار سال در تلويزيون اجازهٔ فعاليت نداشت. يكي از سكانسهاي اين سريال با محتواي اعدام «علي اعلايي» حاشيههاي زيادي به همراه داشت.[۱۱]
روزبه حصاري در مصاحبهاي گفته، براي ايفاي درستِ نقش «علي اعلايي» كه در آن از مرگ بازميگردد، يك شب تمام تجربهٔ حضور در سردخانه را داشتهاست.[۱۲]
او در آثار تلويزيوني نظير: «سلام آقاي مدير»،[۱۳] «يادآوري»، «تاريكي شب، روشنايي روز» و «بچه مهندس ۳[۱۴]» و همچنين در نخستين وبسري (سريال اينترنتي) ايراني «دومينو»[۱۵] به ايفاي نقش پرداختهاست.
وي براي بازي در سريال بچه مهندس، در نظرسنجي هاي مختلف، ازجمله نظرسنجي مردمي مجله همشهري جوان به عنوان بهترين بازيگر سريالهاي تلويزيوني در سال ۱۳۹۹ انتخاب شد.
حصاري همچنين در فيلم سينمايي «امروز» و «ماهور» بازي كرده و در سن ۲۹ سالگي به واسطهٔ بازي در اين فيلم (ماهور) مدتي در اوكراين زندگي كرد و پس از پايان پروژه به كشور بازگشت.[۱۶]
روزبه حصاري تاكنون در تئاترهاي بالاخره اين زندگي مال كيه، برداشت آزاد، مرگ در ميزند، پيتزا جهان، اون دختره كه با روسري قرمز تو كوچه قدم ميزنه خودش نيست، تقدير بازان،[۱۷] هام،[۱۸] اهالي هوا، مرثيهاي براي يك دختر،[۷] جمالزاده،[۱۹] سرحدات لير،[۲۰] جلاد ويولون زن، نيمه تاريك ماه[۲۱] و … ايفاي نقش كردهاست.